Tα κέρδη χάρισμά σας. Ο τόπος όμως, να επιστραφεί.

Τα ενυπόγραφα άρθρα δεν απηχούν αναγκαστικά τις απόψεις του συνδυασμού. Δημοσιεύονται στο πλαίσιο του υγιούς και διάφανου διαλόγου και οι συντάκτες φέρουν την ευθύνη της υπογραφής τους.

---

Γράφει η Δέσποινα Νάζου

Μήπως είναι πια ώρα να βάλουμε ανθρώπους και περιβάλλον πάνω από τα κέρδη για να συνεχίσουμε να υπάρχουμε ισότιμα και δημοκρατικά μεταξύ μας και σε ισορροπία με ό, τι απέμεινε να μας περιβάλλει;

Η συνειδητοποίηση της κατάστασης που επικρατεί στη  Μυκόνο και η αξιολόγηση της πορείας της μέχρι σήμερα,  μας έχει όλους/ες προβληματίσει βαθειά και δεν μπορεί να γίνει  αφορμή πανηγυρισμών ή μεγαλόσχημων λόγων.

Αν είμαστε οι πολιτικοί του συρμού που γνωρίζουμε, με το βλέμμα σταθερά στραμμένο στην  άνευ όρων άγρια τουριστική ανάπτυξη, θα γράφαμε μονόπλευρα για «το θαύμα της Μυκόνου»: Το νησί βγήκε από τη φτώχεια και πρόκοψε, παίρνει μάλιστα και βραβεία. Θα ρητορεύαμε για τον  νέο τύπο ανθρώπου που δημιουργήσαμε, τον «Μυκονιάτη Επιχειρηματία» που με κόστος και θυσίες εγκατέστησε μικρές και μεγάλες τουριστικές αυτοκρατορίες. Σε όλα τα παραπάνω υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι αλήθειας.

Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο

Τα ενυπόγραφα άρθρα δεν απηχούν αναγκαστικά τις απόψεις του συνδυασμού. Δημοσιεύονται στο πλαίσιο του υγιούς και διάφανου διαλόγου και οι συντάκτες φέρουν την ευθύνη της υπογραφής τους.

---

Με λένε Χανιώτη Δημήτρη του Κωνσταντίνου και της Ταρώς.

Γεννήθηκα στο Παλαιόκαστρο της Άνω Μεράς Μυκόνου στις 7 Μαρτίου 1950.

Να αγωνιστούμε όλοι μαζί με όπλα την στοργή, την αγάπη, ένα χαμόγελο και μία μεγάλη αγκαλιά για να αναστηλώσουμε αυτόν τον τόπο που μας χάρισε πλουσιοπάροχα τις ομορφιές της φύσης, θάλασσα γη και ουρανό.

Μεταναστεύσαμε οικογενειακώς το 1957 στην Αθήνα στην περιοχή Μπουρναζίου. Ανδρώθηκα, γαλουχήθηκα και ωρίμασα πολιτικά σε μία εργατική γειτονιά του Αι-Γιάννη του Θεολόγου στον δήμο Περιστερίου.

Ανήκω στο χώρο της ανένταχνης αριστεράς και ζω πάντα με αυτό το όνειρο της συνεργασίας όλων των αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων.

Η αθόρυβη συμμετοχή μου στα κοινά και στις γραμμές του λαϊκού μαζικού κινήματος πριν από τα χρόνια της Χούντας, η ελάχιστη παρουσία και συμμετοχή μου στους αγώνες του εργατικού κινήματος στον αντιδικτατορικό αγώνα και την ανατροπή της χούντας με την λαική εξέγερση του Πολυτεχνείου στις 17 Νοεμβρίου του 1973 είναι μοναδική και ανεπανάληπτη παρακαταθήκη και πολιτική εμπειρία στο δύσκολο και μακρύ μονοπάτι της προσωπικής μου πορείας. Η δραστηριότητα μου συνεχίζεται και μετά την πτώση της Χούντας. Λαμβάνω μέρος ενεργά σε μορφωτικούς, εξωραϊστικούς, πολιτιστικούς συλλόγους του Δήμου Περιστερίου  με μεγάλη δράση και αποτελεσματικότητα.

Είμαι ένας ανώνυμος πολίτης

Τα ενυπόγραφα άρθρα δεν απηχούν αναγκαστικά τις απόψεις του συνδυασμού. Δημοσιεύονται στο πλαίσιο του υγιούς και διάφανου διαλόγου και οι συντάκτες φέρουν την ευθύνη της υπογραφής τους.

---

Είμαι ένας ανώνυμος πολίτης που γίνεται επώνυμος στις κηδείες στους γάμους και σε όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις.

Είμαι ένας επώνυμος, ανώνυμος πολίτης. Επώνυμος για την οικογένειά μου και τους λιγοστούς φίλους μου. Aνώνυμος για όλους τους άλλους μα περισσότερο για τις αρχές του τόπου μου. Προσπαθώ να περπατώ με σκυφτό το κεφάλι να μη βλέπουν το πρόσωπό μου, να μη με θυμούνται. Βλέπετε έχω ένα αυθαίρετο αποθηκάκι που έφτιαξα για να βάζω το βαρελάκι με το κρασί και φοβάμαι μήπως το βρουν. Ίσως το ξέρουν αλλά δεν με ενοχλούν όπως δεν τους ενοχλώ κι εγώ για τις δικές τους παρανομίες.  Το κακό είναι ότι οι δικές τους έχουν γιγαντωθεί τόσο πολύ που έχουν πνίξει τον τόπο.

Πολιτιστικά δρώμενα

Κοντά μας πάλι ο φίλος John Gorbidge που ‘χεν πολλά μεγάλην αγάπη για τη Μύκονο και μια καρδιά από Κύπρο φτιαγμένη

Τουρισμός: από την Μύκονο ας ανοίξει ο νέος κύκλος

Τα ενυπόγραφα άρθρα δεν απηχούν αναγκαστικά τις απόψεις του συνδυασμού. Δημοσιεύονται στο πλαίσιο του υγιούς και διάφανου διαλόγου και οι συντάκτες φέρουν την ευθύνη της υπογραφής τους.

Γράφει ο Μάκης Μωράκης

Το Αιγαίο φιλοξενεί το μεγαλύτερο νησιωτικό σύμπλεγμα της Ευρώπης με πάνω από 100 κατοικήσιμα νησιά, μισό εκατομμύριο Έλληνες κατοίκους και μία οικονομία που κατά 95% βασίζεται στον τουρισμό.

Από την δεκαετία του ’60 και μετά τα νησιά μας προτείνουν  την ελκυστική παραδοσιακή τους αρχιτεκτονική, την ξεχωριστή φυσική τους ομορφιά, τις φωτεινές ακτές τους και τα καθαρά γαλάζια νερά τους ως το ιδανικό περιβάλλον διακοπών, κυρίως για τους λαούς της βόρειας βροχερής και «χειμωνιάτικης» Ευρώπης.

Μία καθαρή κοινή στρατηγική των νησιωτικών φορέων μπορεί άμεσα να επαναπροσδιορίσει το τουριστικό μας γίγνεσθαι. Στο εσωτερικό χρειάζεται απαραίτητα η αυστηρή εφαρμογή των νόμων για πολεοδομικές, υγειονομικές, περιβαλλοντολογικές και άλλες παραβάσεις.

Το μοντέλο στο οποίο στηρίχτηκε η τουριστική ανάπτυξη των νησιών όλα αυτά τα χρόνια συνοψίζεται στο τρίπτυχο των τριών S : Sun, Sea, Sex. Το σχήμα αυτό σταδιακά κυριάρχησε έναντι της ιδιαίτερης τοπικής μας κουλτούρας, πλούσιας παράδοσης , ιστορικότητας και περιβαλλοντολογικής ομορφιάς.

ψιτ! το πουλάκι!

Κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος του έντυπου σκορδιαλλού, για τους φίλους που δεν είναι τακτικοί χρήστες του διαδικτύου αλλά και για όσους θέλουν να ενημερώνονται για τις δράσεις της Κ.Ε.Πο.Μ.

Για να το ξεφυλλίσετε κλικ εδώ

Περί ιδιώτευσης

Τα ενυπόγραφα άρθρα δεν απηχούν αναγκαστικά τις απόψεις του συνδυασμού. Δημοσιεύονται στο πλαίσιο του υγιούς και διάφανου διαλόγου και οι συντάκτες φέρουν την ευθύνη της υπογραφής τους.

---

Γράφει ο Λεωνίδας Πατραμάνης

Φαίνεται πως έφτασε η ώρα να αποτινάξουμε τον ζυγό της ευθυνοφοβίας, της ανευθυνότητας και της μοιρολατρίας.

«idiot»: ο ανόητος, ο ηλίθιος (Λεξικό Cambridge University Press 2006)

Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα (και όχι μόνο) ζούμε την αποθέωση της ιδιώτευσης, των ιδιωτικοποιήσεων, των ιδιωτικών επενδύσεων και πάει λέγοντας. Ο σύγχρονος ιδιώτης είναι το πρότυπο του ανθρώπου που ενδιαφέρεται πρωτίστως για τα προσωπικά συμφέροντα του, που αποτελεί παράδειγμα κοινωνικοποίησης και «επιτυχίας» και έτσι θεωρείται ως ο πιο ικανός να ασχοληθεί αποτελεσματικά με τα κοινά ενός τόπου. Στην πραγματικότητα όμως η λέξη στην Αρχαία Ελλάδα είχε το ακριβώς αντίθετο νόημα: ως ιδιώτης λογιζόταν εκείνος που δεν ενδιαφερόταν καθόλου για τα κοινά ή που είχε λανθασμένη άποψη για τα θέματα της πόλης.